کد مطلب:300683 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139
شجاعت فاطمه
او دلیر است و بی واهمه، جز از خدای
نمی ترسد، جز برای خدا حسابی بازنمی كند. شمشیر خون آلود علی علیه السلام را كه از جهاد برمی گشت، او شتسشو می داد. دل به مرگ دادن های علی را در صحنه نبرد، او متحمل می شد. و به كام مرگ افتادن های پدر را، او همیشه شاهد بود، بدون آنكه جَزَعی سر دهد.
اینكه خصم به خانه او هجوم آورد، بدان نظر بود كه از شجاعت و شهامت او، واهمه داشت و بدان خاطر احساس امنیت نمی كردند. هرگز كسی به موجودی خمود و بی اثر حمله نمی كند. حمله به هنگامی است كه احساس كنند شیران و دلیرانی در جامعه وجود دارند.
در روز بیعت و سقیفه، دشمن به خانه او حمله كرد تا علی را با خود به مسجد برد و از او بیعت بستاند. در عین اینكه فاطمه ضربت خورده بود، دچار ناراحتی جسمی بود او یك تنه علی را می كشید و گروه خصمك از طرف دیگر، تنها با ضربت تازیانه ها توانستند علی را از او جدا كنند.
این شجاعت فاطمه، زاییده قوت قلب توأم با تقوا بود، كه برای او حركت و قدرت ایجاد می كرد. در سایه وابستگی به خدا بود كه او از هیچ چیز واهمه نداشت و بالاخره بر اثر ایمان و عبادت بود كه او آنچنان بی باك بود.
در عین حال او شجاعتی دارد آمیخته با مهر، توأم با عطوفت و رحمت نسبت به خلق خدای. او هرگز از شجاعتش در خلاف مسیر تقوا استفاده نكرد و نیز از آن، در خلاف طریق هدف سود نجست.